جریان سیال موضوعی بسیار پیچیده است که برای بسیاری از موارد آن هنوز روش‌های تحلیلی دقیقی وجود ندارد. به دلیل عدم وجود روابط تحلیلی برای محاسبه و کاهش داده‌های تجربی، مسئله اندازه‌گیری جریان همواره ساده و دقیق نیست. اغلب برای محاسبه ویژگی‌های جریان -از جمله: فشار، سرعت و پروفیل دما- از پروب‌هایی استفاده می‌شود که حضورشان در جریان باعث ایجاد تغییراتی در آن می‌شود به طوری که محقق در مورد دقت اندازه گیری‌ها اطمینان ندارد. آشکارسازی جریان با روش‌های نوری این مزیت را دارد که در صورت اجرای صحیح، جریان سیال را مختل نمی‌کند و به محقق ابزاری می دهد تا در ارتباط با سایر دستگاه‌های اندازه گیری، از آن استفاده کند.

آشکارسازی جریان در دینامیک سیالات برای آشکار کردن الگوهای جریان به منظور بدست آوردن اطلاعات کمی یا کیفی آن‌ها استفاده می‌شود.

در برخی جریان‌ها به کمک تغییر در ضریب شکست نور می‌توان الگوهای جریان را آشکار نمود. آشکارسازی این نوع از سیال‌ها، با روش‌های نوری سایه‌نگاری و شیلرین میسر می‌باشد.