فلورسانس القایی لیزری (LIF)
فلورسانس انتشار نور توسط ماده ای است که نور یا سایر تشعشعات الکترومغناطیسی را جذب کرده است. این یکی از حالات نورتابی است. در بیشتر موارد، نور ساطع شده طول موج بزرگتر و بنابراین انرژی کمتری نسبت به تابش جذب شده دارد. متداول ترین مثال فلورسانس زمانی اتفاق می‌افتد که تابش جذب‌شده در ناحیه فرابنفش طیف (نامرئی برای چشم انسان) باشد، در حالی که نور ساطع شده در ناحیه مرئی است که به ماده فلورسنت رنگ مشخصی می‌دهد که می‌توان آن را تنها زمانی که در معرض نور UV قرار می گیرند، دید.
روش فلورسانس القایی لیزری یک روش طیف سنجی است که در آن یک اتم یا مولکول با جذب نور لیزر به سطح انرژی بالاتری برانگیخته شده، سپس گسیل خود به خود نور رخ می دهد. این روش برای مطالعه ساختار مولکول ها، تشخیص گونه ها، ترسیم جریان و اندازه گیری آن استفاده می شود. گونه های برانگیخته پس از مدتی، معمولاً به ترتیب طی چند نانوثانیه تا میکروثانیه، نور را با طول موجی بیشتر از طول موج تحریک ساطع می کنند.
